2017,  Curaçao,  Emigreren Curaçao

Gewenning

Na ‘Hoe gaat het nu met je?’ is dit de volgende in het rijtje van meest populaire vragen: ‘Ben je al een beetje gewend?’ Hieronder een klein lijstje met wat moeilijke en makkelijke dingen tot nu toe. Deze lijst is natuurlijk heel persoonlijk. Dit verschilt voor iedereen en per land.

Wat voor mij echt heel gemakkelijk is/was:
* De temperatuur, met stip bovenaan
* Vriendelijke en behulpzamere mensen
* Meer relaxte leefstijl
* Je legt gemakkelijk nieuwe contacten en komt veel nieuwe mensen tegen
* Men neemt het niet al te nauw met regels (op sommige plekken)
* Voornamelijk buiten leven
* Het enigszins chaotische verkeer. I love it.
* De muziek en dans. Veel Latin. Echt heel erg mooi. Ik kan het voor geen meter maar het is wel erg leuk. Past helemaal bij het eiland.
* Dat je watermeloen goedkoper is dan je zakje appels
* Dat uiteten af en toe goedkoper is dan zelf koken
* Zon, zee en strand. Elke dag van de week als je dat zou willen!
* Er is elke dag van de week wat te doen en dat is hier ook heel normaal. Uitgaan is niet beperkt tot alleen het weekend. Dus als je een weekendje overslaat kan je gewoon op maandag alsnog even je weekend inhalen.
* Mensen volgens mij veel meer in het nu leven en genieten van het leven inplaats van dit uit te stellen naar de weekenden of naar hun pensioen.
* Dat alle dagen eigenlijk even lang zijn + weg met wintertijd en zomertijd.
* Tijdsverschil met Nederland.
* Mijn nieuwe huis. Het voelt alsof ik hier al tijden woon. Echt een hele fijne plek!
* Altijd en eeuwig leven op je slippertjes

Wat ik (soms) moeilijker vind:
* De zorg + zorgverzekering met stip op één aan deze kant van de lijst. Oprechte cultuurshock!
* Dat men bij instanties choatisch is. Er is bij sommige zoveel lawaai, nummertjes die je om de oren vliegen en veel geroep waarvan bijna alles in een taal die ik (nog) niet kan verstaan.
* Dat veel dingen handmatig gaan en veel extra tijd kosten. Verhuizen betekend bijvoorbeeld dat je bij elke instantie, dokter, tandarts etc. opnieuw langsmoet om handmatig je adres te veranderen.
* Online speelt hier nog niet zo erg. Facebook is wel enorm in trek maar websites, mail adressen, webshops etc. eigenlijk niet/nauwelijks. Het is toch vaak persoonlijk langsgaan. Bellen is te proberen maar de kans dat er niet opgenomen wordt of dat ineens de verbinding verbroken wordt is aanwezig. Ik als zeer groot fan van het digitale tijdperk vind dit wennen.
* De taal. Ik vind het vervelend dat ik het naast niet spreken ook niet kan verstaan. Ik kan inmiddels af en toe wel kleine gesprekjes volgen. Ik ben bezig met lessen en dit helpt al met het beter kunnen verstaan en lezen. Gelukkig is veel ook in het Nederlands maar ik vind het wel fijn om ook (een beetje) Papiaments te leren.
* Het eiland is eigenlijk een constante doorloop van verschillende mensen. Veel mensen die je ontmoet zijn hier voor een kortere periode. Dat is natuurlijk hartstikke leuk want zo komen er ook elke keer weer nieuwe mensen bij waardoor je veel mensen leert kennen maar het is erg lastig als je de leukste mensen een paar maanden later alweer uit moet zwaaien…
* Dingen waar je op moet letten voor je eigen veiligheid. Die wil ik nog weleens vergeten. Omdat ik uit een kneuterig dorpje kom waar mijn sleutels nog weleens een nachtje in de voordeur doorbrachten en dat geen probleem was of waar je met de auto los en je spullen er nog in zo even door de supermarkt liep. Die trekjes moet je hier hééél snel afleren! Wat wel aardig gelukt is toen afgelopen maart mijn tas gejat werd. De harde leerschool is de beste toch, haha? Ik ken mensen met nog veel heftigere verhalen dan een gejatte tas. Liefst hoor ik deze verhalen zo weinig mogelijk maar je ontkomt er hier eigenlijk niet aan.
* Het leven in twee werelden. Je hebt toch ook nog een thuis in Nederland. Familie en lieve vrienden waar je graag van weet wat ze bezig houdt. Soms schiet dit er bij in door het tijdsverschil of tijdsgebrek van beide partijen. Lastig balans zoeken hierin soms.

Deze laatste is niet persé makkelijk of moeilijk maar hoort er wel bij vind ik:
* Soms vind ik het nog moeilijk te bevatten dat ik deze stap écht gemaakt heb. Ik moet af en toe nog wennen aan het feit dat ik hier mag wonen. Dat ik niet binnenkort terug reis. Tenminste dat is niet het plan, haha.

Woon jij ook in het buitenland of heb je tijdelijk in een ander land gewoond? Wat vond jij makkelijk/moeilijk?

Liefs, Tineke

Eén reactie

  • Anneke

    Hi daar Tineke,

    Nou je noemt volgens mij alles hoor.
    Wat ik mis na 24 jaar op Curacao:
    -familie
    -de 4 jaargetijden, ja echt waar
    -mijn fietsje…(alles in de auto, niet mijn ding…)
    -kleine (wwek/weekend)tripjes maken, iets verder dan Banda Bou 🙂
    -keuze aan meubels op het eiland

    Voor de rest is alles iets waaraan je went meis, poko poko,….
    De taal beheersen is absoluut wel een aanrader hoor. En je leert die taal het snelste door te praktiseren, gewoon doen…..
    Preventie ook hoog houden, zeker nu einde jaar en carnavalsperiode.
    En je komende ervaringen in onze medische instellingen, dat moet je allemaal nog ondervinden ook. Zelf geen klachten over hoor. Wel geduld hebben, dat sowieso.
    Overal laat je iets en overal vindt je iets.
    Waar ik nooit aan wen…..dierenleed op straat.
    En ik blijf immer op tijd komen, afspraak houden sla je er bij mij ook niet uit.

    Heel fijn en gezond 2018, geniet van alles wat het eiland je te bieden heeft.

Laat een antwoord achter aan Anneke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *