Donderdag hopelijk meer…

Nog een paar daagjes en dan hoop ik toch echt te weten wat er allemaal is gebeurd (lees: mis gegaan) de afgelopen tijd…

Gisteravond was ik even bezig wat vragen te maken voor donderdag en dan merk ik hoe belachelijk deze situatie eigenlijk is. Ik weet niet eens of ik nou Sjögren heb of niet? Wat is dat nou!
Het idee dat alle onderzoeken voor niets zouden zijn geweest… Dat ik die hele ziekte niet eens zou hebben. Daar moet je toch niet aan denken!

Vooral het idee dat ik van niks afwist, dat vind ik zo erg.
Het geeft je ’t gevoel dat je overal zelf achteraan moet en dat je niks meer zomaar kunt aannemen. Zoals je leest, het kan je zomaar gebeuren.

Ik mag hopen dat er ‘geschept gaat worden met een heleboel duidelijkheid’ komende donderdag. Dat zijn ze me wel verschuldigd dat ik zo. Of niet?

Donderdag hopelijk meer.

Liefs