UMCG dag
Ik hoorde al uit verschillende hoeken dat meer mensen toch de griepprik en de Mexicaanse griepprik hebben gehaald.
Ik was vandaag even in Drachten waar echt overliep van de mensen die zo’n prik kwamen halen in de Lawei.
Afgelopen donderdag… alweer een week geleden.
Dit was een van de laatste dagen dat ik voor ’t Sjogren onderzoek naar Groningen moest. In februari nog een keer en daarna ga ik weer over op gewone controle dagen inplaats van een heel onderzoekstraject.
Een onderzoek is 1x leuk en aardig voor je medemens maar daarna is het ook klaar. Elke keer 15 buizen bloed geven is ook niet alles. Had deze keer priksters die na 5 buizen klaarleggen al tegen elkaar zeiden: “Nou we vinden dit eigenlijk al wel genoeg voor je”….
Hahahha, nou er komen nog wel een paar bij hoor, vulde ik maar aan. Want het is elke keer ongeveer hetzelfde aantal buisjes.
Iemand meende nog even leuk te zijn door na 2 buisjes te zeggen dat we er nu bijna waren hoooooooor!
Nadeel aan zoveel buisjes is dat die priksters je altijd meteen zo aankijken van: “Jij moet wel doodziek zijn ofzo”.
Na ’t prikken snel gegeten en door naar Bootsma. Die was goedgemuts door mijn 157 bloedplaatjes. Wat ik persee eerste niet wilde geloven. “Veels te goed dat kan nooit”! Bleek toch wel echt waar te zijn. (*Yes, super mooi!)
Nouja daarna komt altijd een standaard riedeltje van: heb je ook last van vermoeidheid, spieren, gewrichten, ogen, mond etc. etc. Dan mag je daarna op een linaal even aangeven hoe ziek je je wel niet voelt. Deze uitslag wordt vervolgens netjes door de dokter nagetekend in je dossier. Als je de volgende keer er dan net een streepje boven zit kunnen ze lekker confronteren met het feit dat je je dus beter voelt als 3 maanden geleden… Terwijl jij allang niet meer weet waar je toen dat streepje hebt gezet. Flauwww!
Nou eigenlijk was Bootsma wel tevreden over mij. Vooral met oog op die bloedplaatjes natuurlijk. Verder kunnen ze aan dingen als vermoeidheid en pijn toch niks doen. Ogen en mond wordt wel voor gezorgd door andere specialisten dus dan kun je weer.
Nog even afscheid genomen want ik ga over naar Dr. Brouwer. Ook gewoon in het UMCG hoor. Dr. Brouwer vormt zelfs een team met Bootsma dus zo ver weg ga ik niet.
Oogheelkunde was zoals gewoon nooit hetzelfde als de keer ervoor. Altijd een nieuwe dokter en het loopt er altijd uit. Ik praat
bijna al voor de mevrouw die achter de balie zit:” Ja ik weet ’t… ’t loopt uit en Kamminga zelf is er niet (*Alweeeeeeeeeeeeeeeeeer). Bijna he, ik zeg ’t nog net niet echt.
Deze uitslagen waren nog hetzelfde als de vorige keer. Niks veranderd dus en dat maakt dat je snel weer buiten staat.
Deze keer viel dus mee. De vorige keer zei zo’n vervanger: Goh mevrouw, u heeft wel extreem droge ogen. Als ik zo u hele klachtenbeeld eens goed bekijken denk ik eigenlijk aan een reumatische aandoening. Ik zou u graag eens laten testen op een reuma poli. Ik denk namelijk sterk aan het Syndroom van Sjogren.
Pfffffffffffffffffffffffff, dit ga je niet serieus menen? Daarvoor zit ik hier ook niet ofzo?! Staat gewoon op het dossier volgens mij maar vooruit….
Na oogheelkunde nog mondheelkunde. Op deze poli kwam ik een paar mensen tegen die ook mededen in het onderzoek. Leuk om daar eens van te horen hoe ’t met ze gaat enzo. Op deze poli waren alle uitslagen ook hetzelfde gebleven. Nog een 1 na laatste keer speekselklierfunctie onderzoek en dan naar huis.
Als het zo blijft gaan hoef ik pas in februari weer naar Groningen. Misschien in december of januari nog een keertje laten prikken om te kijken hoe ’t gaat maar anders mag ik tot februari lekker thuis blijven. Heerlijk toch!
Al met al een lange maar goeie dag. Allemaal stabiele en positieve uitslagen. Dat is goed en daar zijn we blij mee.
Alvast een fijn weekend gewenst iedereen,
Liefs Tineke