Revalidatie
Na twee gesprekken in het revalidatiecentrum Lyndensteyn gehad te hebben is het misschien wel even tijd om daar iets over te schrijven. Beide gesprekken waren intake gesprekken. Er werd dus veel gevraagd over mezelf en wat er zoal gebeurd is de afgelopen 3,5 jaar. Nouja dan ben je niet in een kwartiertje klaar, hahaha.
Het eerste gesprek was met een casemanager en het tweede met een psycholoog. Beide erg leuke en aardige mensen. Het idee vooraf was om een traject in te zetten met een fysiotherapeut, ergotherapeut, maatschappelijk werkster en psycholoog. Het idee is hetzelfde gebleven maar het daadwerkelijke plan is iets anders uitgevallen dan gehoopt.
Na de beide gesprekken hebben we het over de situatie gehad. Eigenlijk komen beide personen tot dezelfde conclusie. Dat mijn ziekte te heftig en te onstabiel is om iets te bereiken met revalidatie. Ook heb ik volgens hen mezelf al grotendeels gerevalideerd in die 3,5 jaar. Er is mij al meerdere keren heel duidelijk verteld er NIETS van te verwachten. Er is me zelfs aangeboden het hele revalidatie traject af te slaan omdat de kansen op verbetering zó klein zijn.
Dit is natuurlijk helemaal niet fijn om te horen maar aan de andere kant ook weer wel omdat ik delen van wat ik hierboven heb opgeschreven zelf al een klein beetje dacht. Maar nooit echt heb uitgesproken omdat ik dacht dat het aan mij lag. Zonder dat ik het dus heb uitgesproken vissen 2 man die conclusie eruit en dat is voor mij heel belangrijk geweest. Dat er nu bevestiging is van iets wat ik al dacht.
Bevestiging is als je chronisch ziek bent af en toe heel erg nodig. Tenminste voor mij wel. Ik voel en denk dingen die misschien lotgenoten voelen en denken maar veel anderen zich niet kunnen voorstellen. Soms door de omgeving als negatieve gedachten worden gezien of er wordt gezegd dat je een slechte instelling hebt en dat je positiever moet denken. Dat maakt het soms lastig om te kiezen voor wat je gevoel je ingeeft. Ik was daarom ook ontzettend blij dat mijn gedachten bevestigd werden door twee professionals.
Er is me een observatie periode aangeboden. Dat is een periode van 3 á 4 weken. Iedere week 2 dagen 1,5 uur naar Lyndensteyn om daar te gaan “revalideren”. Dit ga ik samen doen met een fysiotherapeut, ergotherapeut, maatschappelijk werkster en psycholoog. Ik mocht dit afslaan maar heb het toch aangenomen. Dan heb ik voor mijn gevoel in ieder geval alles eruit gehaald wat erin zit. Dus dat wilde ik toch graag doen. Na die observatie periode beslist het team of zo nog een revalidatie plan voor me hebben ja of de nee. Als er geen plan meer is stopt het gewoon en is er nog een plan dan mag ik zelf kiezen of ik hiermee door wil gaan of niet.
Ben afgelopen dinsdag gebeld dat ik na het Sinterklaas weekend kan beginnen. Dus ik zal binnenkort wel een papiertje door de bus krijgen. Ik zelf erg benieuwd wat we nou precies gaan doen. Als ik dat weet zal ik jullie daar natuurlijk van op de hoogte houden…
Liefs Tineke