Schouder-nieuws
Vanochtend mijn reumatoloog aan de telefoon gehad. Mijn schouder/arm/hand hoe je het ook precies wil noemen is nog steeds niet over. Met vlagen kan ik um wel gebruiken maar de vingers klappen dan ook net zo makkelijk weer terug in mijn handpalm. Heel apart omdat ik de vingers wel gewoon gebruik.
Als ik er teveel mee doe gaat het ook weer meer zeer doen en gaan de vingers steviger tegen mijn handpalm staan. Mijn reumatoloog had ’t bloed bekeken en er waren nauwelijks of eigenlijk geen waardes te ontdekken die op een ontsteking wijzen. “We zien niks in het bloed”. Eerlijk gezegd wordt ik een beetje gaar van die opmerking. Ja ik snap ook wel dat je niks in mijn bloed ziet maar het is er toch nog steeds! Als je mijn bloed prikt komt er toch ook niet boven aan het papier te staan. Moeheidsfactor hoog ofzo. En dat is toch ook wel degelijk aanwezig.
Ik vind de opmerking voor mezelf altijd een beetje overkomen alsof ik het verzin. Nou weet ik heel goed dat mijn reumatoloog wel snapt dat ik het niet verzin maar als ze niks in je bloed zien sta je toch een beetje machteloos.
Na eerste oordeel ontsteking komt nu oordeel twee iets neurologisch. Het is niet normaal dat je schouder/arm/hand zich zo raar gedraagt. En omdat mijn EMG ook niet goed was wil mijn reumatoloog dat ik extra gezien wordt door een neuroloog. Omdat het waarschijnlijk geen ontsteking is of een ontsteking die niet te zien is in bloed maar dat zal wel een sterk verhaal zijn.
Ik moet nu komende donderdag weer naar mijn reumatoloog dan gaan ze er waarschijnlijk alsnog prednison in zetten omdat te kijken of het daar op reageert. Dan doen we ook meteen mijn controle dus hoef ik de 24ste niet nog een keer. Heb zelf al met neurologie gebeld en deze hadden geen tijd mij te zien. Dus ik zou gebeld worden.
Ben wel blij dat ze ondanks dat ze “niks in mijn bloed zien” toch me wel willen helpen. Het zou namelijk wel fijn zijn als die schouder/arm/hand zometeen weer goed is.
Liefs Tineke