Studie voorstel…

Vorige week had ik een gesprek op mijn huidige opleiding. Gelukkig samen met een soort studiecoach. Want het was weer hetzelfde liedje. “Sorry maar je moet er toch echt langer over gaan doen”. Langer… ja lees elk jaar twee keer draaien. Dan zou ik nu nog 6 of 7 jaar bezig zijn. Wat gewoon veels te lang is en waar ik  ook niet zoveel zin in heb.

Na wat discussies over en weer hebben we de teamleider dan toch zover gekregen om mij nog een laatste keer een voorstel te laten maken over hoe ik mijn studie zou willen invullen. Dit voorstel is met een maximale uitloop van 1 jaar. Dus dan zou ik er nog 4 jaar over doen. Dit voorstel is nu net op de mail gezet richting studiecoach. Verder is het plan dat ditzelfde voorstel volgende week op het bureau van de teamleider ligt. Daarna kan ik alleen nog meer hopen en duimen dat ’t goed komt. Maar de kans van slagen is absoluut niet groot.
Verder nog bericht gehad van ’t UWV nadat ik bezwaar had gemaakt. Kort gezegd komt het erop neer dat ik op de datum dat ik aanmerking kwam voor deze uitkering, ik net fit genoeg was om 50% te werken.
Bezwaar afgewezen dus! In de formulering van zo’n brief staat dan ook nog geschreven: “Belanghebbende oogt als niet-zieke jonge vrouw.” Je had toch gedacht dat ze daar wel snapten dat sommige ziektes onzichtbaar zijn, blijkbaar niet dus. Volgende keer moet ik me vantevoren maar van het dak laten vallen ofzo. Of mijn arm en been laten breken, of een sonde laten zetten. Misschien helpt dat. We zijn nu aan ’t kijken of we nog een herkeuring aan kunnen vragen en of dit nog kansen oplevert.

Morgen weer naar het ziekenhuis. Bloedprikken en naar Kaakchirurgie. We zijn hier allemaal erg aan het gissen naar het aantal plaatjes.. Daarnaast hopen we dat het meevalt.

Later dus meer…

Liefs Tineke