Ergotherapie. Dat is een soort therapie die je helpt kijken naar je energie. Aan energie valt natuurlijk op het eerste oog weinig te zien, maar ze laten je je halve leven analyseren om te zien hoe je met dit onzichtbare goedje omgaat. Na bergen schema’s invullen, praten en analyseren kwam mijn ergotherapeut met een punten systeem. Je geeft alle activiteiten in je dag een bepaald aantal punten. Lichte activiteiten krijgen 1 punt. Gemiddelde activiteiten 2 punten en zware 3 punten. Activiteiten die geen energie kosten maar ook geen energie opleveren krijgen 0 punten. Deze punten geef je per half uur.
Bijvoorbeeld: Je vind fietsen gemiddeld en je gaat dat een uur doen. Dan kost je dat 4 punten. Of je vind lunchen licht en je doet dat een half uurtje dan kost je dat 1 punt. Of als je een uur gaat auto rijden en dat vind je zwaar dan kost je dat 6 punten.
Na het bekijken van de schema’s die ik had ingevuld kwam het aantal punten dat ik per dag te besteden heb op 30. Het huiswerk voor deze week was om mijn vaste dingen zoals opstaan, ontbijt, lunch, laptop-tijd, avondeten etc. vast te leggen in een week schema. Dan zouden we deze week het schema bekijken en beoordelen of 30 punten per dag een goede inschatting was.
Ik had mijn huiswerk netjes gedaan (zie hierboven) maar ik kwam per dag op ongeveer 22 punten. Soms ietsje minder soms ietsje meer. Dan zou je denken: “Goh Tinus, dat hebbie netjes gedaan!” Het probleem is alleen dat het schema wat mij die 22 punten per dag bezorgd maakt dat ik HE-LE-MAAL kapot ben elke avond.
Vandaag had ik ergotherapie dus ik besprak ’t probleem met mijn therapeut. Die zei dat 30 dan geen realistisch getal was geweest. We hebben daarom vandaag afgesproken dat ik op ongeveer 18 of 19 punten per dag ga zitten. Dat betekent indirect dat ik nog minder moet gaan doen dan dat ik al doe. Stiekem had ik dat eigenlijk wel verwacht want ik weet dat ik eigenlijk nog steeds teveel doe maar als ik dan dat schema zie en bedenk dat ik nog minder moet gaan doen weet ik niet zo goed wat ik dan precies moet gaan laten.
Als ik bovenstaand schema zie dan voel ik me vooral erg lui. Dat ben ik natuurlijk niet want ik doe dit niet omdat ik graag weinig doe. Ik doe ’t zo omdat ik echt niet meer kan opbrengen dan dit. Maar voor mij is het wel een confronterend stukje digitaal papier. Ik heb ook heel erg getwijfeld of ik het hier wel neer wilde zetten. Aan de ene kant vind ik het heel erg om te laten zien hoe mijn dagen écht zijn omdat ik toch bang ben dat mensen het niet begrijpen. Aan de andere kant krijg ik ontzettend veel lieve reacties van jullie en wilde ik jullie dit stukje niet onthouden want het laat zo mooi zien hoe ’t echt is!
In dit schema staan de dingen die ik met vrienden doe, naar het ziekenhuis, of andere activiteiten die niet elke dag/week voorkomen nog niet. Dit betekent dus dat als ik bijvoorbeeld op donderdag naar het ziekenhuis moet en me dat 10 punten kost ik 10 punten moet vrij maken op donderdag. Dus andere dingen moet gaan schrappen.
Probeer zelf maar eens te bekijken hoe je dat zou doen. Je mag niet meer dan 19 punten per dag uitgeven. Het is echt puzzelen en af en toe lijkt de oplossing onmogelijk maar voor mij is het wel belangrijk om het zo te doen. Want als ik elke dag teveel punten uit zou geven zou ik steeds opnieuw zieker worden of dagen helemaal in bed liggen en niks meer kunnen. Strafpunten dus. Probeer ook meteen te bedenken hoe je bijvoorbeeld je werk zou inpassen, je studie, je vrijwilligerswerk, je sport of andere dingen die je dagelijks doet. Tip: Daarbij is eerder opstaan of later naar bed geen optie want dan kom je rust tekort en heb je nog minder punten te besteden.
Ben benieuwd naar jullie eigen conclusies, haha!
Liefs Tineke
PS: Ik betrap mezelf net even op een Fries dingetje. Volgens mij is klaarmaken echt een typisch Fries woord voor dingen doen voordat je weggaat of naar bed gaat. Tandenpoetsen, pyama aan etc. Dus daar moeten jullie maar even doorheen kijken.
