Klaar voor de start… Afwachten!

Ongeveer zes weken geleden stemde ik in met het voorstel me op te laten nemen in Beatrixoord. Medicijnen afbouwen en revalideren. Op een eventuele second opinion in Nijmegen na is dit mijn laatste kans op verbetering. Een pittige keuze waar, voor mij, een heleboel vanaf hangt. Afgelopen donderdag was eindelijk mijn intake gesprek. Klaar voor de start!

Afwachten… na een goed gesprek van 1,5 uur werd duidelijk dat ik (nog steeds) een speciaal geval ben. Deze situatie hadden ze in Beatrixoord nog nooit eerder meegemaakt. Speciaal zijn is soms best leuk maar zoals in dit geval echt niet! Tot mijn grote teleurstelling konden we niet meteen van start maar moest ik ook nog een intake gesprek doen bij de fysiotherapeut, ergotherapeut en een psycholoog. Na deze gesprekken gaat het team inclusief mijn reumatoloog met elkaar overleggen wat het beste is om te doen. Daarna komen ze bij mij terug met een (hopelijk) goed voorstel. Het is dan opnieuw aan mij om de keuze te maken wat ik met dit voorstel wil doen. Dit alles bij elkaar duurt ongeveer nog ruim 3 á 4 weken. Er kan dus niet eerder écht gestart worden dan eind april/begin mei. Dat is jammer maar achteraf snap ik ook wel dat dit beter is. Er wordt hier geen half werk gedaan. Ze willen alle informatie kloppend hebben en met een sterk team overleggen en het beste voorstel proberen te doen om mij wat beter te krijgen. Dit kan ik alleen maar enorm waarderen en bewonderen.

Na het gesprek was ik ongelofelijk moe en heb ik vanaf de middag tot de volgende dag ongeveer 17 uur geslapen. Ik denk dat het een combinatie is geweest van de druk die op deze behandeling ligt en het wachten. Ook zijn er nog een aantal dingen die Beatrixoord nog niet duidelijk heeft. Ze wisten niet zeker of ze wel konden bieden waar om gevraagd wordt. En op die momenten zie je je wereld in elkaar klappen, want wat blijft er over als wat ik nodig heb niet geboden kan worden? We hebben gister nog even contact gehad met Beatrixoord en ze nemen de belangrijkste punten extra mee in de bespreking en gaan hun stinkende best doen.

Dat heeft mij doen besluiten dat ik me geen zorgen ga maken maar lekker ga genieten van de laatste dagen van maart en de maand april. Leuke dingen doen. Genieten van het heerlijke zonnetje. Mijn verjaardag vieren. Alle dingen doen waar ik me lekker bij voel en naast de intake gesprekken die nog volgen me niet te druk maken. Dus tot het aan het officiele startschot lekker genieten van alles wat niet met ziek zijn te maken heeft.

Ik begin met de balkondeur open gooien en mijn balkon inwijden (als het warm genoeg is om daar te zitten zometeen).

Liefs,