Blog versus Boek

Vanaf een heerlijk balkon, dacht ik laat ik hier weer eens een stukje schrijven. Het is lang geleden dat ik hier een blog geplaatst heb. Dit heeft meerdere redenen. Mijn gezondheid laat/liet het steeds minder toe om frequente updates te doen. Én soms begon het ook een beetje te voelen alsof ik in herhaling viel. Misschien zelfs een beetje als ‘zeuren’. Althans in mijn eigen beleving dacht ik: ‘Ach nu is het ook wel leuk geweest met al die ziekenhuis verhalen.’ Daarbij liep het ook al lang niet meer synchroon met wat er op dat moment daadwerkelijk speelde. Ik merkte eigenlijk aan alles dat ik mijn blog wilde behouden maar in een andere vorm wilde gieten. Alleen kostte het wat tijd om te bedenken hoe en wat dan precies.

Tegelijkertijd schrijf ik inmiddels sinds 1,5 jaar aan een boek. Dit maakt dat mijn tijd en energie heel erg schaars zijn geworden. Zeker nadat ik bijna 8 maanden ziek ben geweest. Waarin er eigenlijk amper ruimte was om aan dagelijkse taken toe te komen. Laat staan extra activiteiten of schrijven. Ik zag amper familie/vrienden. Ik heb er ook heel bewust voor moeten kiezen om vrienden of familie meer in kleine groepjes of één op één te zien. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk maar anders kostte het met telkens zoveel tijd om weer beetje bij te komen. Dat is niet erg en dat mag maar dat wil je niet té vaak. Dat voelt soms als onaardig naar anderen. Of als desinteresse maar dat is zeker niet zo bedoeld. Ik merk gewoon dat zowel mijn lijf als mijn hoofd minder toch achteruit gegaan zijn. Ik doe ook bijna al mijn boodschappen en kleding online bestellen puur omdat ik de winkels heel erg druk vind en vaak de energie niet heb. Soms mis ik het wel omdat dat wel de dingen waren die ik juist graag deed. Ik vond het altijd heel erg leuk om overal en nergens even met mensen te kletsen. Nieuwe mensen leren kennen. Of familie/vrienden bezoeken. Dat is nu helaas stukken minder. Dat mis ik, maar ik kan alleen maar werken binnen de ruimte die mijn lijf me geeft. Wat er niet is kan ik ook niet creëren dus dan werk ik met wat me wel gegeven is.

Ik heb daarom mijn boek echt op één gezet. Omdat zo’n grote wens van mij is dat dit ooit mag lukken. Ik wil daar zoveel mogelijk alle schrijfenergie in steken die er is. Vandaar dat je ook aan mijn website kan zien dat mijn blog niet meer op de homepagina staat. Deze is veranderd in mijn ‘algemene verhaal’. Dit is ook het verhaal wat in het boek terug zal komen. Én de algemene boodschap die ik mensen graag meegeef. Zoals: ‘Pas wanneer normale dingen niet meer normaal zijn, realiseren we ons hoe speciaal normale dingen zijn.’ of ‘‘Haal alles eruit wat erin zit! Vandaag is ons gelukkig gegeven maar morgen heeft niemand ons beloofd.’

Voor de mensen die het nog niet weten, ik ben niet ineens fictie gaan schrijven. Ik ben daar niet geschikt voor. Ik schrijf nog steeds over mijn eigen verhaal en mijn eigen kijk op de wereld. Non-fictie. Autobiografisch. Inmiddels heeft het boek rond de 150 bladzijden. Voor degene die mij op social media volgen, die hebben kunnen zien dat ik een soort sneakpeek van mijn boek gemaakt heb. Beter bekend in de boekenwereld als een bookproposal. Hierin vertel je in het kort waar je boek over gaat, wat je doelgroep is, iets over jezelf en je plaatst een paar stukken van het boek in het document. Dat is inmiddels verstuurd naar klein een aantal uitgevers. Ik wilde heel graag eens de reacties peilen. Veel uitgeverijen mogen tot twaalf weken de tijd nemen om te reageren dus in de tussentijd kan ik prima doorschrijven aan het échte manuscript. Bij een afwijzing kies ik een nieuwe uitgeverij om te mailen en anders stuur ik wat extra tekst op als er interesse blijkt te zijn en naar meer wordt gevraagd. Leuke bijkomstigheid is dat het blijkt een fijne stok achter de deur te zijn. Dat is net iets vaker er een stukje bij schrijf. Dan merk je dat je toch zelf ook graag wil dat het manuscript af komt en ik de tijd die ik fit ben vaker gebruik voor schrijven. En hopelijk laat mijn gezondheid dat de komende tijd ook toe.

Kleine updates over het boek kan je altijd volgen via mijn Instagram en/of Facebook pagina. Wees welkom om mij daar te komen volgen. Grotere nieuws updates zal ik ook zeker hier plaatsen. Je kan je dus ook hieronder inschrijven op mijn mailinglijst. Dan krijg je een melding in je mailbox als ik hier iets nieuws plaats. Helaas is mijn oude mailinglijst provider een tijd terug gehackt samen de mailinglijsten van nog duizenden andere bloggers. Daarbij waren bijna alle contacten op die lijst in een klap weg. Het kostte mij wat tijd om een nieuwe te vinden. Dus, mocht je op de hoogte willen blijven slinger je email adres dan hieronder even op de lijst. Dan weet je zeker dat je er weer opnieuw opstaat en de nieuwste updates niet mist. Als het goed is krijg je een bevestigingsmail in je inbox. Check voor de zekerheid ook even de spambox mocht die mail niet komen.

Het was fijn om hier weer even iets te kunnen schrijven. Even iets in een half uurtje op papier gooien zonder dat het in een geheel van 150 pagina’s moet passen, haha. Nee grapje, ik vind het echt heel tof om te zien dat ik écht een groot ‘boekwaardig’ verhaal zie ontstaan en dat ik daar dus daadwerkelijk toe in staat ben. Ik zag mezelf nog niet zo snel een boek schrijven. Dacht dat ik dat niet zou kunnen. Het is toch even heel iets anders dan blogs schrijven. Maar dat maakt juist de uitdaging die erin zit en dat voelt ook wel heel erg lekker. Jezelf blijven uitdagen om te groeien en die succesjes zien. Zien dat je dingen wel kan waarvan je dacht dat je nooit zo doen, durven of kunnen. Daar ben ik dan stiekem best een beetje trots op dat ik er toch aan begonnen ben.

Ik hoop jullie snel te zien bij een volgende update! Of als ik iets wil schrijven maar even wil ontsnappen aan een groots verhaal en juist iets kleins wil schrijven.

Hopelijk tot ziens,

Liefs, Tineke

PS: Over updates gesproken, net voordat ik deze blog wilde plaatsen ontving ik een email van een uitgever uit het noorden van Nederland. Dat ze de eerste week van september graag mijn bookproposal en extra opgestuurde teksten willen beoordelen met twee redacteuren. In de weken daarna volgt dan hun oordeel. Én of zij kansen zien tot het uitgeven van mijn uiteindelijke boek. Ik ben heel heel erg benieuwd. Ik vind het al een eer dat ze het willen lezen en beoordelen! Duimen jullie met me mee?