Nieuwe Tineke?
Als je emigreert of alleen al een stuk verderop verhuisd binnen je eigen land heb je de prachtige kans daarmee een heel nieuw hoofdstuk te beginnen. Een leeg hoofdstuk die je zelf weer opnieuw mag vullen. Negatieve ervaringen of een bepaalde levenssleur die je niet mee wil nemen naar je nieuwe woonplaats kun je achterlaten. Als je wil kan je ‘een nieuwe jij’ neerzetten.
Een vriendin hier op het eiland wees mij hier op. Dat ik nu een kans had een andere Tineke neer te zetten dan in NL. Een ander leven op te bouwen. Als ik dat zou willen zou ik een Tineke neer kunnen zetten waarbij de reden van mijn emigratie minder voorop zou staan. Een iets ‘normaler’ leven opbouwen. Lees: Normaal voor mijn leeftijd. Nou zat er natuurlijk al een barstje in dit prachtige idee. Dit omdat ik al 10 jaar aan blogmateriaal online heb staan en absoluut niet van plan ben te stoppen met schrijven. Ook waren er al wat mensen van Curaçao die mij volgen op social media en hier op mijn blog. Zal ik dan gaan schrijven zonder te publiceren? Of over andere onderwerpen? Ik vind het ook leuk om af en toe te delen wat ik meemaak en hoe het is om te emigreren omwille van je gezondheid. Ook gezien het aantal lezers en de leuke reacties die ik ontvang vind ik het heel zonde om ermee te stoppen. Kan ik dan nog wel updates doen op Facebook en Instagram zonder dat er ooit iets over mijn gezondheid in staat? Kan ik überhaupt nog een geloofwaardig gesprek voeren zonder te moeten liegen?
Ik heb het kort uitgeprobeerd. Als ik nieuwe mensen ontmoette mijn verhaal zo te verpakken dat mijn gezondheid niet aan bod kwam. Dat ging best aardig maar toch raak je in de knoop. Mensen vragen wat voor werk je doet. Wat je gestudeerd hebt. Wat je (carrière)plannen zijn. Wat je reden van emigratie is. Of mensen vragen in onschuldige what’s appjes: Én wat doe jij vandaag/dit weekend? Ik raakte daar als snel zo mee in de knoop. Ik wil niet liegen bij dergelijke vragen maar ik wil ook niet constant omweggetjes verzinnen om mensen af te leiden van het feit dat ik chronisch ziek ben. Dat ben ik niet als persoon maar ook leert degene dan een waarheid kennen waar ik niet achter sta. Als 100% afgekeurd mens met 20 pillen per dag en een iets te warme band met gezondheidszorg kun je moeilijk een baan, sport en uitjes verzinnen om te laten zien dat je wel degelijk een normale 27’er bent. Mijn gezondheid speelt daarvoor, ook hier op Curaçao, een te grote rol in mijn leven.
Als ik nieuwe mensen ontmoet, nieuwe vrienden probeer te maken wil ik dat ze mij leren kennen als de persoon die ik echt ben. Normaal met mij omgaan ondanks dat ik ziek ben. Het is wel weer even wennen dat je iedereen opnieuw je situatie moet uitleggen en niet iedereen reageert daar even goed op. Dat vind ik vervelend maar ik heb liever 2 of 3 mensen die wel het echte verhaal kennen en dat prima vinden dan 10 waarbij ik een totaal ander mens moet neerzetten. Kost me veel teveel energie. Zonde van mijn tijd! Als mij dat dan het meisje met reuma of een andere speciale titel geeft so be it! Mensen die mij kennen weten dat dat niet nodig is en dat je net zo normaal met mij om kan gaan als ieder ander. Ik kan alleen niet altijd overal bij zijn en/of aan mee doen. That’s all!
Ik denk dat het in september was dat ik hier met een vriendin over sprak. Pas toen ik deze week op 2 avonden na weer eens een hele week in bed heb moeten liggen dacht ik: ‘Ja, dit gaat niet werken.’ Hoe moeilijk soms ook ik zal gewoon eerlijk moeten zijn. Dit hoort er gewoon de rest van mijn leven bij. Nou ja, zo gewoon en makkelijk als ik dat hier neerzet is dat niet maar jullie begrijpen voor nu wat ik daarmee bedoel.
Ik wil lekker doorgaan met mijn blogs hier en kunnen schrijven wat ik wil. Daarnaast wil ik proberen hier op Curaçao een leven op te bouwen met mijn eigen verhaal. Met in dat verhaal mensen waarbij ik me goed voel. Want dat is toch voor ieder mens het belangrijkste?
Liefs, Tineke
11 reacties
L
❤
Tineke Veenstra
<3
xxxx
Tineke Veenstra (naamgenootje ut Fryslan)
Moai skreaun Tineke. Ik heb bewondering voor je, want ookal voel je je op Curaçao beter, het is een hele stap om te emigreren en invulling te geven aan je leven op een andere plek. Ik vind het knap hoe jij dat doet! X❤️
Tineke Veenstra
Dankjewel lieve Tineke! Vind ik onwijs leuk om te horen… ja het is wel wennen soms en zoeken hoe je het wil gaan invullen. Maar het is ook wel heel erg leuk en als ik dan de foto’s zie van regen, kou en winterjassen dan hoef ik nog niet zo nodig terug…
Ik probeer wat zon mee te sturen! Liefs X
Hanneke
Bij elke nieuwe stap in je leven zul je voor die vraag komen te staan. Net als iedereen met een chronische ziekte. Ik ken dat gevoel, liegen of niet, maar al te goed. Het kost je vrienden, maar zijn ze dat? Het kost je kansen en dat is jammer. Gelukkig kun je hier meer. Nu moet je de balans zien te vinden tussen willen en kunnen. Veel sterkte daarmee!
Anne
?
You go, jij weet heel goed wat goed is voor jou! Blijf gewoon dicht bij jezelf… je bent gewoon een kanjer!
?
Gonneke Haaksma
Blijf schrijven Tineke! Je doet dat zo mooi en helder. En blijf vooral jezelf trouw. Het is niet altijd even leuk en succesvol, zoals wij de wereld graag voorspiegelen. Sterker nog, je moet gelukkig zijn, anders tel niet echt mee. Zo kun je jezelf behoorlijk verliezen. Sterkte en geniet van dat wat er is.
Ger
Volgens mij ben je naar Curacao gegaan voor een beter leven.
Nier voor een spoedcursus “struisvogel” nog voor een cursus “acteren in de caraiben”.
Met andere woorden, blijf lekker jezelf en geniet van de voordelen die het eiland met zich meebrengt t.a.v. jouw eigen ik.
Tineke Veenstra
Ik woon wel erg dichtbij de ‘Struisvogelfarm’ hihi. Maar nee je hebt gelijk hoor… Daarom wil ook niet mee in de struisvogelpolitiek maar gewoon lekker mezelf blijven! Thanx voor je lieve reactie. X
Gaby
Lieverd, waarom zou je je anders voordoen dan jij bent? Je ben Tineke, niet je ziekte! Dit verandert niet door er open over te zijn! Wie jou verwart met Reuma i.p.v. een (volwaardig) persoon, die heeft nog veel te leren… In NL, in Curacao, of waar dan ook!
Tineke den Boer
Knap dat je de stap hebt gezet, te emigreren. Ik vind je blogs heerlijk om te lezen.
Liefs, uit een vandaag redelijk zonnig koud Nederland. Wij tellen weer af naar onze vakantie op Aruba in mei/juni.
Liefs, naamgenootje Tineke