Fries Hello ~ Goodbye
Afgelopen week kreeg ik van vrienden wat vragen of (naderend) afscheid. Hoe ik dat ging aanpakken en of ik eventueel ook een feest zou organiseren. Een vriend vroeg of ik al begonnen was aan een afscheidstournee, of dat ik het ‘vierde’ op zijn Fries. Toen ik vroeg wat hij daar precies mee bedoelde bleek dat inderdaad exact wat ik in gedachten had. Weinig show en dramatiek, geen écht feestje gewoon langzaam mensen stuk voor stuk gedag zeggen. Geen gedoe! Bij deze: Een Fries Hello – Goodbye dus, haha.
Inmiddels moest ik al een beetje beginnen met dit afscheidstournee. Te beginnen met de personen waar ik het meest tegenop zag. Het personeel van het UMCG. Ja het is raar dat een afscheid van een ziekenhuis moeilijk moet zijn maar ik loop daar al bijna 10 jaar rond, de openingen van Onzichtbaar Ziek was daar en inmiddels twee rondes Hacking Health daar meegedaan. Dat is blijkbaar wel te merken. Mijn ouders vragen nog steeds – ‘Wie is dat nou weer?’ Ik ken er inmiddels zoveel mensen. Extra bijzonder is dat ze mij ook kennen. Aanmelden voor een afspraak is ondertussen digitaal maar hiervoor was dat overbodig want ze hadden me al lang gezien en begroet met een zwaai en grote glimlach. Zelfs personeel wat ik via Twitter heb leren kennen, waar ik niet eens door behandeld werd. Daar dronk ik weleens koffie mee. Mijn reumatoloog staat wel met stip bovenaan. Zij kan zelfs zonder woorden zien of het goed of slecht gaat en of er iets moet gebeuren. Dat vind ik zo onbeschrijfelijk knap! Ze weet zo goed hoe ze voor mij moet zorgen. Het is moeilijk daar afscheid van te nemen…
Alleen maar liefde voor al deze mensen. Daarom had ik voor iedereen een klein zakje hartjes snoepjes meegebracht met een bedankt kaartje eraan. Mijn afscheidscadeautje van het UMCG was wat minder zoet. Een Staphylococcen bacterie waar ik ook nog drager van blijk te zijn. Dit wordt vanaf komende week nog behandeld met 10 dagen antibiotica, twee weken 2 soorten zalf en een maand lang een anti-bacteriële scrub. Thanx guys!
Binnenkort ga ik ook nog langs Beatrixoord. Ik heb contact gehouden met twee mensen die daar werken en ook ga ik mijn oude afdelingsgenoten nog zien. Heel erg fijn!
Verder ga ik veel mensen 1 voor 1 af. Gewoon gezellig kletsen inclusief knuffel & tot ziens. Niks bijzonders. Laat mij maar een beetje achter de scherm, zachtjes, vertrekken haha. Ik zal heus waarschijnlijk met familie nog samenkomen of een drankje doen met een groepje vrienden maar nog geen idee wanneer precies en in welke vorm. Ik ga familie, vrienden, kennissen en ja ‘mijn’ ziekenhuis zeker missen maar of een groots afscheid dit makkelijker zou maken?
Gelukkig bestaan er tegenwoordig zoveel mogelijkheden om contact te houden. Én en en: iedereen is natuurlijk altijd van hartelijk welkom op Dushi Korsou.
Liefs, Tineke
*Update Crowdfund:
Het gaat nog steeds lekker. De tussenstand online is inmiddels: €2720. Er valt zelfs af en toe geld verpakt in enveloppen op de mat. Giften met naam of juist anoniem. Zo ontzettend lief en bijzonder dat mensen ervoor kiezen wat van hun verdiende geld aan mij te geven. Daarvoor heel heel heel erg veel dank. Het bedrag wat er nu staat geeft al zoveel extra rust. Geld voor huur of een autootje. Wat geld voor het begin van een nieuw leven.
De verkoop van mijn eigen spullen gaat ook goed. Nog samen met een vriendin op de rommelmarkt gestaan en veel is verkocht via Facebook pagina’s/Marktplaats. Aantal spullen zijn nog in gebruik dus wordt pas later verkocht maar groot deel is al weg.